“Wellicht bestaat er geen enkele omgeving in Europa die zo typerend is voor de art nouveau als Ålesund. Hoe indrukwekkend de Mathildenhöhe in Darmstadt of de Louizalaan in Brussel ook mogen zijn, in niets zijn ze te vergelijken met de omvang en de verscheidenheid van Ålesund.” (Directeur-Generaal van de Raad van Bestuur van het Cultureel Erfgoed, Stephan Tschudi-Madsden, Ph.D., 1975.)

Waarom? – Alles begon met de grote brand die uitbrak tijdens de stormnacht van 23 januari 1904, om 2u15. In enkele dramatische uren tijd werden 800 huizen volledig in de as gelegd en waren 11 000 mensen dakloos. Er bleef nauwelijks iets over van wat ooit Ålesund was. De wederopbouw van Ålesund werd tot project van nationaal belang uitgeroepen en uit heel Noorwegen kwamen meer dan 50 architecten eraan meewerken.

Het was een unieke gelegenheid om een nieuwe Noorse stadsarchitectuur in steen, baksteen en pleisterwerk uit te werken. De architecten inspireerden zich op internationale – vooral Duitse – voorbeelden evenals op de nationale romantiek.

In amper drie jaar tijd verrees het nieuwe Ålesund als een feniks uit zijn as. In een compacte centrale wijk werden meer dan 320 art-nouveaugebouwen naast elkaar gebouwd. Zo ontstond het wellicht meest volledige stedelijke art-nouveaulandschap van heel Europa. En al even indrukwekkend is de wisselwerking tussen de stad en zijn prachtige omgeving: de zee en haar geluiden, de bergen, de eilanden en de fjorden.

Welkom in Ålesund!

“Ålesund is een parel onder de Noorse steden. Bijna nergens elders is zulk een uitgestrekte en complete omgeving bewaard gebleven. Het is een uniek voorbeeld van een stad geconcentreerd op een klein gebied. Ruimten op mensenmaat en met regelmatige maar gevarieerde kenmerken, dat zijn de kwaliteiten die Ålesund voor alles sieren.” (Professor Christian Norberg-Schultz, 1975.)