In Havana komt de erfenis van de art nouveau vooral in de architectuur tot uiting. Dit erfgoed omvat kleine, losstaande gebouwen die tussen 1900 en 1920 werden gebouwd, dus vrij laat ten opzichte van de andere landen. De belangrijkste voorbeelden bevinden zich langs de brede lanen in de centrumwijken, terwijl andere meer verspreid liggen binnen compacte blokken in dichter bebouwde stadszones of in verder gelegen voorsteden. Al deze gebouwen verwerkten trots het repertoire van de art nouveau, een stijl die hier vooral op woongebouwen werd toegepast. 

Het grote verschil met Europa is dat de art nouveau in Havana eerder een elegant omhulsel was dan fundamenteel nieuwe benadering van de ruimte. Meestal bleef ze beperkt tot een versiering die op neoclassicistische of eclectische gevels werd aangebracht. Deze tropische versie van de art nouveau is te danken aan Catalaanse meesters die tussen 1790 en 1840 uit Spanje waren gearriveerd, op zoek naar betere economische kansen. 

Deze grote Spaanse gemeenschap, die zich tegen de tweede helft van de 19de eeuw stevig had gevestigd op Cuba, bracht ook haar knowhow op het gebied van bouwtechnieken en toegepaste kunsten mee. De Catalanen waren zowel promotoren als ontwerpers: een van hun belangrijkste bijdragen was de oprichting van ateliers voor de productie van geprefabriceerde decoratieve elementen. Dit zou doorslaggevend blijken voor de verspreiding van het modernisme. De bekendste ateliers waren die van Balthazar Ustrell, bekend om zijn ornamenten in cement en gips, en van architect Mario Rotllant, gespecialiseerd in de fabricage van kunststeen en allerhande soorten ornamenten in cement. 

De art nouveau-elementen beperkten zich niet tot het metselwerk: de architecten pasten ze ook op grote schaal toe op hun schrijnwerk, ijzerwerk, glasramen, keramiektegels voor vloeren en plinten, trapleuningen, tuinmeubelen en stadsmeubilair. De art nouveau drukte tevens haar stempel op de interieurs, via meubelen in hout en staal, lampen en een ongelooflijke variëteit van nuttige en decoratieve objecten. 

Her en der zijn in Havana nog concentraties van de art nouveau te zien. Dat is het geval in Cárdenas, aan de zuidwestelijke grens van het historische centrum van de hoofdstad, en in de Manrique-straat in de wijk Centro Habana. Deze unieke gehelen zijn al even zeldzaam en waardevol als de overblijfselen van de art nouveau zelf.